Op 4 januari 1809 werd hij geboren in Coupvray bij Parijs; Louis Braille. De man die van grote waarde is geweest voor de hele wereld. Op 6 januari 1852 stierf Louis Braille. In zijn betrekkelijk kort leven liet hij een enorm rijkdom achter. Een man met veerkracht, moed en gedrevenheid. Een persoon die als inspiratie kan dienen.
Louis Braille is de bedenker van het naar hem vernoemde schrift, waarmee blinden en slechtzienden in de hele wereld kunnen lezen en schrijven. Het brailleschrift levert een hele belangrijke bijdrage aan de emancipatie en participatie van blinden en slechtzienden in de samenleving. De geboortedag van Louis Braille heeft in feite tot doel om de maatschappelijke integratie en participatie van blinden en slechtzienden ieder jaar weer nadrukkelijk op de publieke en politieke agenda te plaatsen.
Louise Braille was de zoon van een schoenmaker. Hij hielp zijn vader met het werk. Op zijn driejarige was hij blind geworden, toen hij zichzelf per ongeluk met een priem in zijn rechteroog stak. De als gevolg daarvan ontstane infectie veroorzaakte ook blindheid in zijn linkeroog. Deze afschuwelijke gebeurtenis dwong hem juist ertoe om uitdagingen aan te gaan en door te zetten.
Brailleschrift is een reliëfalfabet. De letters en andere aanduidingen worden door middel van puntjes in het papier gedrukt, zodat er een kleine verhoging voelbaar is, die met de vingertoppen ‘gelezen’ kunnen worden. De puntjes zijn gegroepeerd op rasters van 2 bij 3 puntjes, waarbij in totaal 63 tekens mogelijk zijn. De braillepuntjes zijn genummerd: van linksboven naar linksonder 1, 2 en 3; van rechtsboven naar rechtsonder 4, 5 en 6.
In 1819 ging Louise Braille naar het Nationaal Instituut voor Blinde Kinderen in Parijs. Hij kwam te weten dat een speciaal nachtschrift was ontwikkeld door een artillerieofficier in het Franse leger, Charles Barbier. Dit schrift was een methode om ’s nachts boodschappen over te brengen aan het front. Daarbij werd een raster van twaalf punten gebruikt, waarop in reliëf codes werden aangebracht die in het donker voelbaar waren. Zeer waarschijnlijk heeft dit Louis Braille op het idee gebracht iets dergelijks voor blinden en slechtzienden te ontwikkelen.
Toen Braille 16 jaar was kwam hij al met een eerste opzet voor het brailleschrift en in 1829 had hij het volledig ontwikkeld tot een bruikbare methode. Hij had het twaalfpuntssysteem vervangen door een minder ingewikkeld zespuntssysteem en er een bepaalde logica in aangebracht, waardoor behalve letters en hoofdletters ook leestekens, cijfers, tweeklanken en andere aanduidingen gebruikt konden worden.
Zijn medeleerlingen begonnen het meteen te gebruiken, maar pas in 1855, twee jaar na zijn dood, werd het brailleschrift officieel door het Franse instituut erkend als volwaardige lees- en schrijftaal voor blinden en slechtzienden. Het Nederlandse braille is sinds 1947 de standaard in zowel Vlaanderen als in Nederland. Het is gebaseerd op het United Internationale Braille, dat sinds 1878 de conventie is voor de meeste brailleschriften in de wereld, waaronder ook het Chinese braille, Arabische braille, Griekse braille en Hebreeuwse braille.
Nog altijd wordt het brailleschrift wereldwijd door en voor blinden en slechtzienden toegepast. In Naderhand is ook een brailleschrift voor muziek, wiskunde en tekstverwerking op de computer ontwikkeld. Ook bestaat er voor geoefende braillelezers een soort stenografie in braille.
In 2009 vierde de hele wereld het tweehonderdste geboortejaar van Louis Braille als dank en erkenning voor hem en zijn doortastendheid en zijn gedrevenheid, en voor zijn overtuiging en het vertrouwen dat het de moeite loont om door te zetten!