Op 20 april 2012 vond de lancering van de geheel vernieuwde website van de Stichting één land één samenleving plaats. Ter gelegenheid daarvan was ik uitgenodigd door het bestuur van deze stichting om een toespraak te houden. In mijn toespraak ben ik ingegaan op het nut en de noodzaak van een stichting als deze.
Eén land één samenleving richt zich op een Nederlandse samenleving, die kracht put uit de aanwezigheid van mensen met diverse culturele en etnische achtergronden. Doel is vanuit die verscheidenheid positieve initiatieven te bevorderen en talent dat door mensen wordt ingebracht te stimuleren.
Vanuit mijn eigen ervaring als vluchteling uit Perzië heb ik in mijn toespraak uitgelegd wat het belang is van verdraagzaamheid en verbondenheid voor onze samenleving. Nederland is sterk geworden door maatschappelijke cohesie en door bruggen bouwers. Nederland is een pluriforme samenleving en bij zo’n samenleving hoort éénmaal respect en tolerantie als onmisbare pijlers om samen de schouders eronder te zetten.
Door de eeuwen heen heeft immigratie de sociale en economische kracht van voortvarende landen in de wereld vergroot; zo ook in Nederland. Om die toegevoegde waarde van nieuwkomers tot zijn recht te laten komen zijn respect en tolerantie een basisvoorwaarde. Allen kunnen samenleven op grond van de beginselen van onze Nederlandse rechtsorde.
Openheid naar andere culturen leidt tot een rijkere samenleving. Samenleven in eenheid èn verscheidenheid heeft een positief rendement. Samen leven en samen werken vraagt ruimte en begrip voor elkaars achtergrond en waardering voor een ieders toegevoegde waarde. Die houding is gebaseerd op de waarden van onze land: gelijkwaardigheid, wederzijds respect en de grondrechten. Alleen zo wordt Nederland sterker. De verscheidenheid in onze maatschappij is een feit. Alleen door daarvoor open te staan wordt Nederland sterker.